تصادفات و تلفات جانی و مالی ناشی از آن تبدیل به معضلی جدی در جهان شده است. انسان، راه، وسیله نقلیه و محیط، چهار عامل به وجود آمدن تصادفات رانندگی می باشند که موثرترین عامل به وجود آمدن تصادفات انسان می باشد. از این رو در حوزه ایمنی ترافیک، مطالعات علوم اجتماعی به ویژه مطالعات روانشناسی و شخصیت رانندگان ضروری به نظر می رسد و هر تلاشی که باعث شناخت شخصیت و بهبود رفتار رانندگی بشود می تواند جان بسیاری را نجات بدهد. امروزه برای شناخت شخصیت انسان از آزمون های شخصیت شناسی استفاده می شود. ابزار پژوهش پرسشنامه ای می باشد که شامل 3 بخش است. بخش اول سوالات جمعیت شناختی، بخش دوم پرسشنامه محقق ساخت رفتار های پر خطر رانندگی و بخش سوم پرسشنامه شخصیت شناسی مایرز – بریگز می باشد. رفتارهای پر خطر ترافیکی شامل 38 گویه می باشد که در چهار عامل رفتار تهاجمی، خستگی و حواسپرتی، عدم توافق پذیری و عدم توجه به سلامت خود قرار گرفته شد. و ترجیحات شخصیتی بدست آمده از آزمون مایرز-بریگز شامل برونگرایی، درونگرایی، حسی، شهودی، منطقی، احساسی، ادراکی و قضاوتی می باشند. برای سنجش قدرت پیشبینی تعداد تصادفات از رگرسیون چند متغیره استفاده شد. نتایج تحلیل رگرسیون حاکی از آن بود که متغیر ادراکی دارای بیشترین قدرت پیشبینی معنادار برای متغیر وابسته اصلی یعنی تعداد تصادفات می باشد و هچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد متغیر رفتارهای تهاجمی و حواسپرتی دارای بیشترین قدرت پیشبینی معنادار برای متغیر وابسته اصلی یعنی تعداد تصادفات می باشند